Naziemna telewizja cyfrowa nadawana jest drogą radiową. Potrzebuje więc ona specjalnych nadajników, aby móc rozsiewać sygnał. Nadajnik zbudowany jest z specjalnego kodera MPEG-2 lub MPEG-4 (w przypadku Polski jest to MPEG-4), który koduje i kompresuje obraz, wideo, dźwięk oraz dane.
Taki strumień danych transmitowany jest za pomocą dwóch multiplekserów. Pierwszym jest multiplekser programowy, tworzący strumień jednego programu. Następnie przenoszony jest on do mulitpleksera transmisyjnego, w którego skład mogą wchodzić różne kanały o stałej długości fal.
Następnie całość trafia do układu sygnałów, składającego się z pilota do synchronizacji z nadajnikiem oraz TPS, czyli zakodowanych danych modulacji dla modulatora ODFM z różną wartością nośnych. Na samym końcu znajduje się przetwornik cyfrowo-analogowy, który pozwala aby właściwy sygnał radiowy trafił do nadajników cyfrowej telewizji naziemnej. W Polsce działa ponad 200 nadajników dla podstawowych multipleksów ogólnopolskich oraz ponad 10 nadajników dla multipleksów lokalnych.
